Λαμπτήρες, καπάκια μπουκαλιών, οδοντόβουρτσες, κομμάτια ξύλου και μικρά κομματάκια πλαστικού επιπλέουν στο λιβάδι των σκουπιδιών του Ειρηνικού, μια περιοχή μακρά διασκορπισμένων σκουπιδιών, τα οποία πολλαπλασιάζονται ταχύτατα και πλέον έχει διπλάσιο σε μέγεθος από το Τέξας. Σήμερα, υπάρχει διπλάσια ποσότητα πλαστικών στις θάλασσες απ' ότι πριν από δέκα χρόνια.
Κατά μήκος της Alguita, 1.000 μίλια βορειοανατολικά της Χαβάης – σε αυτό το απομακρυσμένο μονοπάτι του Ειρηνικού Ωκεανού, χιλιάδες μίλια μακριά από κάθε εθνικό σύνορο τα ανθρώπινα σκουπίδια συγκεντρώνονται σε μια τεράστια ποσότητα που δεν μπορεί να μετρηθεί με ακρίβεια.
Λαμπτήρες, καπάκια μπουκαλιών, οδοντόβουρτσες, κομμάτια ξύλου και μικρά κομματάκια πλαστικού, το καθένα έχοντας μέγεθος του κόκκου ρυζιού, κείτονται στο λιβάδι σκουπιδιών του Ειρηνικού, μια περιοχή μακρά διασκορπισμένων σκουπιδιών η οποία διπλασιάζεται κάθε δεκαετία και πλέον θεωρείται πως είναι χονδρικά διπλάσιο σε μέγεθος από το Τέξας. Όμως ένας ερευνητικός οργανισμός υπολογίζει ότι πλέον τα σκουπίδια διαπερνούν τον Ειρηνικό, παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος τους θεωρείται αυτό που οι ωκεανογράφοι ονομάζουν ρεύμα σαν αυτό – μια περιοχή ισχυρών ρευμάτων και ήπιων ανέμων οι οποίοι συνεχίζουν να περιστρέφουν τα σκουπίδια σε μια γιγαντιαία ρουφήχτρα.
Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι το λιβάδι των σκουπιδιών είναι μόλις ένα από τα πέντε που πιθανώς εντοπίζονται σε γιγαντιαία ρεύματα κατά μήκος των ωκεανών του πλανήτη. Απομονωμένος αλιευτικός εξοπλισμός όπως σημαντήρες, πετονιά και δίχτυα λογαριάζονται ως μερικά από τα απόβλητα, όμως κάποια άλλα αντικείμενα προέρχονται από την ξηρά αφότου ξεπλένονται από τη βροχή και καταλήγουν στη θάλασσα.
Το πλαστικό είναι το πιο κοινό απόρριμμα γιατί είναι πολύ ελαφρύ, ανθεκτικό, βρίσκεται παντού, και διαθέσιμο προϊόν και σε τις αναπτυγμένες αλλά και τις αναπτυσσόμενες κοινωνίες. Μπορεί να επιπλέει για χιλιάδες μίλια προτού πιαστεί σε ένα ρεύμα και με τον χρόνο να βυθιστεί.
Αλλά από τη στιγμή που χωρίζεται σε κομμάτια, τα κομμάτια μοιάζουν σαν κομφετί μέσα στο νερό. Εκατομμύρια, δισεκατομμύρια, τρισεκατομμύρια κι ακόμα περισσότερα, τα σωματίδια πλέουν κατά μήκος αυτών των μεγάλων ρουφηχτρών σκουπιδιών.
Τα ψάρια που τρέφονται με πλαγκτόν καταπίνουν και τα μικροσκοπικά σωματίδια πλαστικού. Οι επιστήμονες από τον ερευνητικό οργανισμό Algalita Marine, υποστηρίζουν ότι οι ιστοί των ψαριών περιέχουν μερικά από τα ίδια χημικά που περιέχονται και στο πλαστικό. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι τα τοξικά χημικά περνάνε στους ιστούς των ψαριών από το πλαστικό που τρώνε.
Οι ερευνητές λένε πως όταν ο θηρευτής – το μεγαλύτερο ψάρι ή ο άνθρωπος - τρώει το ψάρι που τρώει το πλαστικό, ο θηρευτής μπορεί να μεταφέρει τοξίνες στους δικούς του ιστούς, και σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις καθώς οι τοξίνες από πολλαπλές πηγές φαγητού μπορούν να συσσωρευθούν στο σώμα.
Ο Charles Moore βρήκε το λιβάδι σκουπιδιών του Ειρηνικού κατά τύχη 12 χρόνια πριν, όταν επέστρεφε από έναν αγώνα ιστιοπλοϊας στην Χαβάη. Σαν καπετάνιος ο κ. Moore διαπόρθμευσε τρεις ερευνητές, έναν καλό του φίλο και έναν δημοσιογράφο, εδώ αυτό το καλοκαίρι, στο 10ο επιστημονικό ταξίδι σε αυτή την τοποθεσία. Ο ίδιος είναι πεπεισμένος ότι αρκετά παρόμοια λιβάδια σκουπιδιών αναμένεται να ανακαλυφθούν. Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι υπάρχει ένα λιβάδι σκουπιδιών κατά μήκος της ακτής στην Ιαπωνία και άλλο ένα στη θάλασσα των Σαργασσών, στη μέση του Ατλαντικού ωκεανού.
Το λιβάδι σκουπιδιών του Ειρηνικού απέκτησε προβολή μετά την επίσκεψη τριών ανεξάρτητων θαλάσσιων ερευνητικών οργανισμών αυτό το καλοκαίρι. Ένας από αυτούς, Project Kaisei, με βάση το Σαν Φρανσίσκο, προσπαθεί να επινοήσει τρόπους να καθαρίσει το λιβάδι μετατρέποντας το πλαστικό σε καύσιμο diesel.
Οι περιβαλλοντολόγοι και οι διάσημοι χρησιμοποιούν το λιβάδι για να προωθήσουν τις δικές τους επιδιώξεις. Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός Oceana του ηθοποιού Ted Danson, ανακήρυξε ήρωα τον κ. Μoore για το έργο του στο θέμα του λιβαδιού πλαστικών.
Ο κ. Moore παρόλα αυτά, είναι το πρώτο άτομο που ώθησε αρκετές επιστημονικές έρευνες με δείγματα από το λιβάδι σκουπιδιών. Το 1999 ανέθεσε στον οργανισμό Algalita να το μελετήσει. Τώρα ο οργανισμός εξετάζει τα πλαστικά σκουπίδια και παίρνει δείγματα μολυσμένου νερού από την ακτή της Καλιφόρνια και κατά μήκος του Ειρηνικού ωκεανού. Τα δείγματα νερού από τον Φεβρουάριο περιείχαν τη διπλή ποσότητα πλαστικού από τα δείγματα της προηγούμενης δεκαετίας.
Πηγή: www.tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου