Και πώς να μην γράψω εγώ τώρα; Όταν κοιμάμαι και ξυπνάω, δουλεύω διασκεδάζω, ζω αναπνέω φλερτάρω και φέρνω στη ζωή την επόμενη γενιά σε μια περιοχή που η μόλυνση απ τις δραστηριότητες της ΔΕΗ είναι τεράστια. Όταν μετράω τις ανάσες μου, μήπως πάρω μία παραπάνω και μου κάνω κακό. Όταν εννιά στις δέκα μέρες ο βοριάς φέρνει όλα εκείνα τα σωματίδια από τα ορυχεία εξόρυξης λιγνίτη , τα οποία όπως λεν οι ειδικοί, αν μπουν μέσα σου δεν θα βγουν ποτέ, όταν οι μελέτες λεν πως κάθε παιδί που ξυπνά στην περιοχή είναι σαν να καπνίζει είκοσι τσιγάρα. Πότε δεν κατάλαβα… Τελικά είναι προνόμιο να βλέπεις αυτό που αναπνέεις; Ίσως να ναι, γι’ αυτούς που έχουν τη δυνατότητα να φύγουν."Ανθρακωρύχος"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου